Pedagogisch Coach “Grip op de groep”

Door Jolanda | 10 juni 2022 | Pedagogisch Coach | intervisiebijeenkomst | Kinderopvang

Is jouw team al 18?

Mijn dochter is 18 jaar geworden, ze is volwassen, in ieder geval volgens de wet. Het grootste gedeelte van mijn taak als opvoeder zit er op. Ze gaat volgende week op kamers wonen in haar studentenstad. Mijn dochter is zelfsturend. Dat ging niet vanzelf. Afhankelijk van haar leeftijdsfase vroeg het meer of minder aandacht. In het begin zaten we er als ouders bovenop. Voeden, luiers, verschonen, badderen, wandelen, liedjes zingen, voorlezen, verhaaltjes vertellen. Een vast ritme en regelmaat bieden. Opvoeden was een dagtaak.

Naar mate ze ouder werd kon ik haar steeds een stukje loslaten. Voor haar structuur en ritme aanbieden werd naar haar luisteren en samen afstemmen. Eigenlijk ging die ontwikkeling bijna vanzelf. Voor de eerste keer alleen naar school fietsen, voor het eerst de huissleutel mee en zelfstandig naar huis. Je keek in het begin met haar vooruit ‘wat ga je doen als je thuiskomt, er ligt fruit op de fruitschaal’.

Een-VOG-in-de-Kinderopvang-en-het-onderwijs

Zelfsturing bij kinderen gaat niet vanzelf

Natuurlijk waren er fases dat ik wanhopig was, ze had in de nacht als baby vaak darmkrampen en was dan intens verdrietig. Ik kon weinig meer doen dan troosten en het elimineren aanpassen. Dan maar een weekje geen nieuwe voedingsproducten uitproberen in verband met haar voedselintolerantie. In de peuterpuberteit zich krijsend op de grond gooien als ze iets anders wilden en ik me voornam tot 10 te tellen. Van één zo’n moment heb ik een korte filmopname gemaakt waar we samen later hard om moesten lachen. Maar geen zorgen, dat hoorde erbij. Dit gedrag was voorspelbaar en had een functie.

De momenten dat ik een trotse moeder was waren talrijker. Toen ze voor het eerst fietste zonder zijwieler als driejarige, tijdens het voeren van de eendjes hen dirigeerde ‘goed kauwen, hoor’. Toen ze in één keer haar rijbewijs haalde en zichzelf een 9 en een 10 gaf voor rijvaardigheid en verkeersinzicht op het zelfreflectie formulier. En nu haar eigen kamer heeft geregeld, haar bezittingen verhuisd en mij op bezoek uitnodigt.

Opvoeden is een mooie klus, niet een makkelijke

Die 18 jaar hadden we nodig om te komen waar we nu zijn. Een volwassen dochter die is begonnen aan haar studie bouwkunde, zelf achter het stuur zit en haar eigen leven gaat vormgeven. Ik heb er alle vertrouwen in en ben trots op haar.

Waarom besteden we zoveel tijd aan de opvoeding van onze kinderen, aan de voorbereiding op een zelfstandig leven, en laten we onze teams zo snel aan hun lot over?

Zeker in de hectische tijden waarin de kinderopvang zich nu begeeft, met veel wisselingen binnen teams, is het meer dan ooit belangrijk dat er (extra) aandacht voor onze teams is. Jij kan hierin met de teams samenwerken, ze aanhoren, steunen en begeleiden. Wat is er nodig om weer een team te worden en hen in hun kracht te zetten? 

Zelfsturing bij teams gaat immers ook niet vanzelf

Steeds weer zie ik organisaties waar van teams wordt verwacht dat ze van het ene op het andere moment zelfsturend moeten zijn. “Vanaf 1 januari gaan we over op zelfsturende teams,”  hoor ik dan. Ongeacht of zij de ‘Samenfase’ in teamontwikkeling hebben bereikt.

De parallel tussen het opvoeden van kinderen en het zelfsturend krijgen van teams is treffend. Zelfsturing (of zelfregulering, of resultaatverantwoordelijkheid) vraagt een grote mate van verantwoordelijkheidsgevoel. Net als voor kinderen geldt dat het ontwikkelen van dat verantwoordelijkheidsgevoel een lange ontwikkeling vraagt. Ook teams zullen door de peuterpuberteit heen geholpen moeten worden (Hoera, een conflict!). Ook teams moeten in eerste instantie bij de hand genomen worden om te werken aan duidelijkheid, structuur en veiligheid. Ook teams vragen bergen aandacht en zorg. In het begin.

Naarmate een team zich ontwikkelt, komen de momenten waarop je kan loslaten. Je zult trots zijn op de initiatieven die ontstaan. Op de resultaten die worden geboekt. Jouw rol verandert, van spin in het web naar coach aan de zijlijn. En dan, op een dag, is je team zelfverantwoordelijk voor de sfeer en trots op hun resultaten. Dat is niet een proces van dagen of van weken. Dat vraagt maanden, of misschien wel jaren van zorgvuldig ontwikkelen. Sommige teams krijgen die tijd niet, door snelle wisselingen of een hectische omgeving. Voor die teams is zelfsturing niet weggelegd. Andere teams zullen er sneller zijn.

Pedagogisch Coach Intervisie met thema “Grip op de groep”

Donderdag 30 juni 2022 van 19.30-21.30 uur

Ben je werkzaam als pedagogisch coach of is dit je ambitie? Herken je ook onrust binnen teams na de afgelopen twee jaar of maakt je organisatie veranderingen door waardoor er meer behoefte is aan zelfsturende teams? Hoe zet je teams weer in hun kracht? En wat is de rol van de pedagogisch coach /beleidsmedewerker hierin?

Ben je nieuwsgierig naar het antwoord op deze vragen en zou je graag een keer sparren met collega’s over wat je in de praktijk tegenkomt als pedagogisch coach?

Neem dan deel aan onze online intervisiebijeenkomst voor Pedagogisch Coaches op donderdag 30 juni 2022 van 19.30-21.30 uur!

De bijeenkomst wordt eenmalig georganiseerd en vindt plaats via Zoom. Deelname is gratis en vrijblijvend.

Wil je deelnemen? Vul dan het deelnameformulier in.